palatite — (pa la ti t ) s. f. Terme de médecine. Inflammation de la membrane muqueuse qui tapisse la voûte du palais. ÉTYMOLOGIE Lat. palatum, palais 2, et la finale médicale ite, indiquant inflammation … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
palatite — pa·la·tì·te s.f. TS vet. stomatite degli equini, che si manifesta spec. durante la dentizione {{line}} {{/line}} DATA: 1875. ETIMO: der. di 1palato con 1 ite … Dizionario italiano
palatite — pl.f. palatiti … Dizionario dei sinonimi e contrari
palatită — PALATÍTĂ, palatite, s.f. (med.) Inflamaţie a cerului gurii. – Din fr. palatite. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98 palatítă s. f., g. d. art. palatítei; pl. palatíte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
palat- — ⇒PALAT(O) , (PALAT , PALATO )élém. formant I. Élém. tiré du lat. palatum «palais», entrant dans la constr. de mots, adj. et subst. du vocab. sc. (chir., pathol., phonét.); le 2eélém. est un suff. sav. tiré du gr. ou un mot fr. V. aussi palatal,… … Encyclopédie Universelle
palato- — ⇒PALAT(O) , (PALAT , PALATO )élém. formant I. Élém. tiré du lat. palatum «palais», entrant dans la constr. de mots, adj. et subst. du vocab. sc. (chir., pathol., phonét.); le 2eélém. est un suff. sav. tiré du gr. ou un mot fr. V. aussi palatal,… … Encyclopédie Universelle