palatite

palatite

⇒PALATITE, subst. fém.
PATHOL., peu usité. Inflammation de la muqueuse du palais. La palatite légère cède (...) aux collutoires acidulés (LITTRÉ-ROBIN 1865).
Prononc.: [palatit]. Étymol. et Hist. 1830 (Suppl. au dict. des termes de méd., Paris, Baillière). Dér. sav. du lat. palatum, v. palais2; suff. -ite.

palatite [palatit] n. f.
ÉTYM. 1836, Académie; du lat. palatum « palais ».
Méd. Inflammation (stomatite) du palais.

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Regardez d'autres dictionnaires:

  • palatite — (pa la ti t ) s. f. Terme de médecine. Inflammation de la membrane muqueuse qui tapisse la voûte du palais. ÉTYMOLOGIE    Lat. palatum, palais 2, et la finale médicale ite, indiquant inflammation …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • palatite — pa·la·tì·te s.f. TS vet. stomatite degli equini, che si manifesta spec. durante la dentizione {{line}} {{/line}} DATA: 1875. ETIMO: der. di 1palato con 1 ite …   Dizionario italiano

  • palatite — pl.f. palatiti …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • palatită — PALATÍTĂ, palatite, s.f. (med.) Inflamaţie a cerului gurii. – Din fr. palatite. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98  palatítă s. f., g. d. art. palatítei; pl. palatíte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

  • palat- — ⇒PALAT(O) , (PALAT , PALATO )élém. formant I. Élém. tiré du lat. palatum «palais», entrant dans la constr. de mots, adj. et subst. du vocab. sc. (chir., pathol., phonét.); le 2eélém. est un suff. sav. tiré du gr. ou un mot fr. V. aussi palatal,… …   Encyclopédie Universelle

  • palato- — ⇒PALAT(O) , (PALAT , PALATO )élém. formant I. Élém. tiré du lat. palatum «palais», entrant dans la constr. de mots, adj. et subst. du vocab. sc. (chir., pathol., phonét.); le 2eélém. est un suff. sav. tiré du gr. ou un mot fr. V. aussi palatal,… …   Encyclopédie Universelle

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”